“Scribere te quae vix intellegat ipse Modestus Et vix Claranus, quid rogo, Sexte, iuvat? Non lectore tuis opus est, sed Apolline libris: Iudice te maior Cinna Marone fuit. Sic tua laudentur sane: mea carmina, Sexte, Grammaticis placeant et sine grammaticis.”(Epigrammata, X.21)
Si quid adhuc superest in nostri faece locelli, mulio, perde et iterum tu perde, mulio. vehicula in via stant, plaustro percussa columna trita solo iacet, et carruca dormitoria.
Gemini1.5miniによる翻訳
この詩は、ラテン語で書かれた、ある種の「車掌」の不幸を描いた短い詩です。
解釈:
Si quid adhuc superest in nostri faece locelli: これは文の主節で、「もし、私たちの壺の中にまだ残っているものがあれば」と訳せます。
faece locelli: 「壺の中の沈殿物」を意味します。
mulio, perde et iterum tu perde, mulio: これは命令文で、車掌に「こぼしなさい、そしてもう一度こぼしなさい、車掌」と命じています。これは、車掌が壺の内容物、恐らく酒を無駄にしていることを示唆しています。
vehicula in via stant, plaustro percussa columna: これは副文で、「車たちは道に立ち往生している。柱にぶつかっている馬車のためだ」と訳せます。
trita solo iacet, et carruca dormitoria: これは副文で、「地面を擦りながら横たわっている。そして、荷台付きの馬車は沈黙している」と訳せます。
“Languebam: sed tu comitatus protinus ad me Venisti centum, Symmache, discipulis. Centum me tetigere manus aquilone gelatae: Non habui febrem, Symmache, nunc habeo.”
1行目: Languebam (langueō動詞の未完了過去1人称単数): 私は病んでいた sed (接続詞): しかし tu (主格代名詞): あなたは comitatus (comitor動詞の完了分詞、主格): 伴われて protinus (副詞): すぐに ad me (前置詞句): 私のところへ
In Romam, per quam non est permissus quiescere: Mane domi si vis vivere, nocte fuge. Currunt hinc inde cocci, clamant institores, Nummularii addunt aera tinnitibus aeris.